Ο ''δορυφόρος'' του Πολυκλείτου ή "Κανών'', 440-430 π.Χ.

 Αποτελεί το υπόδειγμα των αναλογιών ,εκφράζοντας την συμμετρία όπως αυτή επιτυγχάνεται μέσα από την αντίρροπη κίνηση.Το βάρος του σώματος στηρίεται στο δεξί σκέλος ,με το αντίστοιχο χέρι να πέφτει άτονο προς τα κάτω. Αντίθετα ,το αριστερό σκέλος είναι χαλαρό,με δάχτυλα που μόλις αγγίζουν το έδαφος και στρέφει λοξά προς τα έξω ,ενώ το γόντατο παραμένει μετωπικό,μπροστά. Το αντίστοιχο αριστερό χέρι έφερε ένα δόρυ στον ώμο του -"δορυφόρος''--Ο γλύπτης Πολύκλειτος έφτασε στην τέλεια συμμετρία ισοζυγίζοντας αυτές τις αντίρροπες δυνάμεις.
 Επιπλέον το σώμα παρουσιάζεται στην πιο ιδανική μορφή του-μόλις έχει περάσει από την εφηβεία στην ωριμότητα. Η  μορφή του αποδίδεται με φυσικότητα και χάρη η γλυπτική έχει εξελιχθεί σε μια εξαιρετική πλαστική τέχνη. Το βλέμμα του δεν κοιτά τον θεατή-έχει μάλλον μια υποψία αδιαφορίας..Πάντως το πρόσωπό του έχει έκφραση ,καθώς πρέπει να αποδοθεί το ήθος και το πάθος.Τα μισάνοιχτα μάτια,τα μαλλιά,οι μύες,οι φλέβες-όλα έχουν την πρόθεση να προσδώσουν πνοή ζωής στο άγαλμα. Ολόκληρη η παρουσία του σηματοδοτεί το πέρασμα στην κλασική εποχή.,αποζητώντας την ιδανική ομορφιά και την ιδανική συμμετρία με τις τέλεια υπολογισμένες αναλογίες του.Το ιδεώδες του μέτρου αναδεικνύεται μέσα από την σύνθεση και την απλότητα του φυσικού σώματος και μέσα από την νηφάλια και σοβαρή έκφραση του προσώπου που παραπέμπει στην ψυχική αρετή. Αυτό είναι το ζητούμενο της κλασικής εποχής: ''ο καλός καγαθός'' άνθρωπος,
Το απόλυτο ανθρωπιστικό ιδεώδες.