Το κορινθιακό κιονόκρανο στον ναό του Επικούριου Απόλλωνα -στις Βάσσες
-είναι το αρχαιότερο που μαρτυρείται στην ελληνική αρχιτεκτονική. Έστεκε
επιβλητικός ο κίονας που το έφερε , μπροστά από το άδυτο του ναού.
Οι εξωτερικοί κίονες του είναι Δωρικού ρυθμού ενώ μέσα στον σηκό υπάρχει ο Ιωνικός ρυθμός και στο άδυτο με ξεχωριστή δόξα ο Κορινθιακός!
Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο τον κορινθιακό ρυθμό τον εμπνεύστηκε ο γλύπτης Καλλίμαχος από ένα καλάθι που βρίσκονταν σε παιδικό τάφο .Το καλάθι αυτό ήταν,λέει, σκεπασμένο με μια πλάκα και γύρω από αυτό είχαν φυτρώσει άκανθοι ακολουθώντας το σχήμα του.
Ο Βιτρούβιος ήταν ένας Ρωμαίος συγγραφέας.μηχανικός και επιτυχημένος αρχιτέκτονας. Αυτός έδωσε τον μύθο της γέννησης του κορινθιακύ λεγόμενου κιονόκρανου, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Από την πρώτη φορά που τον άκουσα-ή τον διάβασα- αυτόν τον μύθο.ένιωσα μια εσωτερική ένσταση. Μου έμοιαζε αταίριαστος, για να μην πω αφελής.
Οι κίονες και οι ρυθμοί τους μου προκαλούσαν πάντοτε ένα ανεξήγητο δέος. Ναι, ο Δωρικός φανερώνει την βάση, την αφόρμηση ,το αρχικό και αναγκαίο εκείνο πάτημα ,την ουσιαστική απόφαση πριν από την κίνηση προς την εξέλιξη. Η εξέλιξη είναι το μέγιστο ζητούμενό μας και η πορεία μας προς αυτήν είναι επίπονη, είναι μια δίνη με ελιγμούς περιστροφικούς , όπως ακριβώς αποτυπώθηκε στον Ιωνικό ρυθμό. Και ο κορινθιακός -ο περίτεχνος.ο διανθισμένος ,ο προσεγμένος στην αξιοθαύμαστη λεπτομέρειά του- ρυθμός είναι το ζητούμενο,είναι στόχος και η επίτευξή του.-Εμπεριέχει όλα τα στάδια της πορείας που προηγήθηκε.
Για μένα είναι η Αρμονία,είναι το Φως.είναι ο ίδιος ο Απόλλωνας.
Συνεπώς ,καλός είναι στον τομέα του ο Βιτρούβιος-αλλά υπάρχχει μέσα μου δυνατή η αίσθηση πως τον Μύθο και την Αλήθεια μας θα νιώσουμε και θα τα πούμε εκ νέου εμείς.
---αγγελική--
Οι εξωτερικοί κίονες του είναι Δωρικού ρυθμού ενώ μέσα στον σηκό υπάρχει ο Ιωνικός ρυθμός και στο άδυτο με ξεχωριστή δόξα ο Κορινθιακός!
Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο τον κορινθιακό ρυθμό τον εμπνεύστηκε ο γλύπτης Καλλίμαχος από ένα καλάθι που βρίσκονταν σε παιδικό τάφο .Το καλάθι αυτό ήταν,λέει, σκεπασμένο με μια πλάκα και γύρω από αυτό είχαν φυτρώσει άκανθοι ακολουθώντας το σχήμα του.
Ο Βιτρούβιος ήταν ένας Ρωμαίος συγγραφέας.μηχανικός και επιτυχημένος αρχιτέκτονας. Αυτός έδωσε τον μύθο της γέννησης του κορινθιακύ λεγόμενου κιονόκρανου, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Από την πρώτη φορά που τον άκουσα-ή τον διάβασα- αυτόν τον μύθο.ένιωσα μια εσωτερική ένσταση. Μου έμοιαζε αταίριαστος, για να μην πω αφελής.
Οι κίονες και οι ρυθμοί τους μου προκαλούσαν πάντοτε ένα ανεξήγητο δέος. Ναι, ο Δωρικός φανερώνει την βάση, την αφόρμηση ,το αρχικό και αναγκαίο εκείνο πάτημα ,την ουσιαστική απόφαση πριν από την κίνηση προς την εξέλιξη. Η εξέλιξη είναι το μέγιστο ζητούμενό μας και η πορεία μας προς αυτήν είναι επίπονη, είναι μια δίνη με ελιγμούς περιστροφικούς , όπως ακριβώς αποτυπώθηκε στον Ιωνικό ρυθμό. Και ο κορινθιακός -ο περίτεχνος.ο διανθισμένος ,ο προσεγμένος στην αξιοθαύμαστη λεπτομέρειά του- ρυθμός είναι το ζητούμενο,είναι στόχος και η επίτευξή του.-Εμπεριέχει όλα τα στάδια της πορείας που προηγήθηκε.
Για μένα είναι η Αρμονία,είναι το Φως.είναι ο ίδιος ο Απόλλωνας.
Συνεπώς ,καλός είναι στον τομέα του ο Βιτρούβιος-αλλά υπάρχχει μέσα μου δυνατή η αίσθηση πως τον Μύθο και την Αλήθεια μας θα νιώσουμε και θα τα πούμε εκ νέου εμείς.
---αγγελική--
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου