Τον Απρίλιο του 1811 ο Κόκερελ,συντροφιά με τους Φόστερ,Χάλλερ και Λινκ ξεκίνησαν από την Αθήνα για μια αρχαιοελληνική περιοδεία ,με πρώτο σταθμό το ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα, που τότε θεωρούσαν ναό του Πανελληνίου Διός. Σκοπός τους ήταν να μελετήσουν την αρχιτεκτονική του αρχαϊκού αυτού μνημείου. Αμέσως μόλις έφτασαν στο νησί φρόντισαν να προσλάβουν μερικούς Έλληνες εργάτες προκειμένου να βοηθήσουν στη μετακίνηση μεγάλων λίθων.Τη δεύτερη κιόλας μέρα της ανασκαφής συνάντησαν τα πρώτα μαρμάρινα ευρήματα .Δεκαέξι αγάλματα σε καλή κατάσταση και πολλά άλλα θραύσματα δεν άργησαν να έρθουν στο φως.Ο Κόκερελ και ο Χάλλερ κατέβηκαν αμέσως στο λιμάνι και αγόρασαν από τους προκρίτους τα μάρμαρα αντί σαράντα λιρών,την ώρα που ο Φόστερ και ο Λίγκ τα φυγάδευαν ήδη στην Αθήνα.
Οι νέοι κάτοχοι των αιγινήτικων μαρμάρων δεν συμφωνούσαν ως προς τη διάθεση της ανακάλυψής τους.Ο Φόστερ και ο Κόκερελ επιθυμούσαν να καταλήξουν τα μάρμαρα στο Βρετανικό Μουσείο ,ενώ οι δύο άλλοι -Χάλλερ και Λιγκ- προτιμούσαν κάποια γερμανική ηγεμονική συλλογή.
Από τις επιστολές του Κόκερελ προς τον πατέρα του ,οι οποίες δημοσιεύτηκαν, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως οι νεαροί Άγγλοι ήταν υπεράνω χρημάτων : <<,'Ελπίζω να εγκρίνεις τη στάση μου αυτή...σίγουρα η φήμη ότι τ'ανακάλυψα και τα προσέφερα θα έχει μεγαλύτερη σημασία
απ' οποιαδή ποτε χρηματική αποζημίωση κι αν πάρω .....>>
Ο Βρετανός πολιτικός και ιστορικός της τέχνης Χένρυ Γκάλλυ Νάιτ,κατέφθασε στην Αθήνα και προσέφερε -ανεπιτυχώς- στους δύο Γερμανούς το ποσό των 2000 λιρών,προκειμένου να παραχωρήσουν τα δικά τους μερίδια στο Βρετανικό Μουσείο.
Την στιγμή που τα ευρήματα επρόκειτο να χωριστούν σε τέσσερα μερίδια και ν'ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους,καθοριστική στάθηκε η παρέμβαση του Φωβέλ,ο οποίος πρότεινε την σύσταση μιας εταιρείας ,η οποία θα διέθετε τη συλλογή σε ανοιχτή πλειοδοτκή δημοπρασία. Η εταιρεία ιδρύθηκε στις 25 Νοεμβρίου 1811.
Στο μεταξύ η συλλογή στην Αθήνα κινδύνευε. Η χαρακτηριστική πολιτική αστάθεια των ημερών δεν μπορούσε να εξασφαλίσει τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των μαρμάρων. Για το λόγο αυτό ο θησαυρός της Αίγινας οδηγήθηκε με ζώα στο πόρτο Γερμενό ,όπου φορτώθηκε για την αγγλκρατούμενη Ζάκυνθο,και από εκεί-λόγω του φόβου μιας επικείμενης γαλλικής επιδρομής ,μεταφέρθηκε στηνασφαλέστερη Μάλτα. Ο Γκέορκ Γκρόπιους ανέλαβε να τακτοποιήσει τα σχετικά με τη δημοπρασία ζητήματα. Η πώληση ορίστηκε να γίνει στη Ζάκυνθο τον Νοέμβριο του 1812 και η είδηση δημοσιεύτηκε στον Τύπο των μεγάλων ευρωπαϊκών κέντρων.
Μολονότι τα μάρμαρα βρισκόταν στη Μάλτα η δημοπρασία έλαβε χώρα στη Ζάκυνθο,όπως είχε προαγγελθεί. Αγοράστηκαν από τον Όττο Βάγκνερ για λογαριασμό του διαδόχου της Βαυαρίας Λουδοβίκου. Συντηρήθηκαν στη Ρώμη από τους Βάγκνερ και Τόρβαλτσεν και κατέληξαν στη γλυπτοθήκη του Μονάχου.
Οι νέοι κάτοχοι των αιγινήτικων μαρμάρων δεν συμφωνούσαν ως προς τη διάθεση της ανακάλυψής τους.Ο Φόστερ και ο Κόκερελ επιθυμούσαν να καταλήξουν τα μάρμαρα στο Βρετανικό Μουσείο ,ενώ οι δύο άλλοι -Χάλλερ και Λιγκ- προτιμούσαν κάποια γερμανική ηγεμονική συλλογή.
Από τις επιστολές του Κόκερελ προς τον πατέρα του ,οι οποίες δημοσιεύτηκαν, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως οι νεαροί Άγγλοι ήταν υπεράνω χρημάτων : <<,'Ελπίζω να εγκρίνεις τη στάση μου αυτή...σίγουρα η φήμη ότι τ'ανακάλυψα και τα προσέφερα θα έχει μεγαλύτερη σημασία
απ' οποιαδή ποτε χρηματική αποζημίωση κι αν πάρω .....>>
Ο Βρετανός πολιτικός και ιστορικός της τέχνης Χένρυ Γκάλλυ Νάιτ,κατέφθασε στην Αθήνα και προσέφερε -ανεπιτυχώς- στους δύο Γερμανούς το ποσό των 2000 λιρών,προκειμένου να παραχωρήσουν τα δικά τους μερίδια στο Βρετανικό Μουσείο.
Την στιγμή που τα ευρήματα επρόκειτο να χωριστούν σε τέσσερα μερίδια και ν'ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους,καθοριστική στάθηκε η παρέμβαση του Φωβέλ,ο οποίος πρότεινε την σύσταση μιας εταιρείας ,η οποία θα διέθετε τη συλλογή σε ανοιχτή πλειοδοτκή δημοπρασία. Η εταιρεία ιδρύθηκε στις 25 Νοεμβρίου 1811.
Στο μεταξύ η συλλογή στην Αθήνα κινδύνευε. Η χαρακτηριστική πολιτική αστάθεια των ημερών δεν μπορούσε να εξασφαλίσει τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των μαρμάρων. Για το λόγο αυτό ο θησαυρός της Αίγινας οδηγήθηκε με ζώα στο πόρτο Γερμενό ,όπου φορτώθηκε για την αγγλκρατούμενη Ζάκυνθο,και από εκεί-λόγω του φόβου μιας επικείμενης γαλλικής επιδρομής ,μεταφέρθηκε στηνασφαλέστερη Μάλτα. Ο Γκέορκ Γκρόπιους ανέλαβε να τακτοποιήσει τα σχετικά με τη δημοπρασία ζητήματα. Η πώληση ορίστηκε να γίνει στη Ζάκυνθο τον Νοέμβριο του 1812 και η είδηση δημοσιεύτηκε στον Τύπο των μεγάλων ευρωπαϊκών κέντρων.
Μολονότι τα μάρμαρα βρισκόταν στη Μάλτα η δημοπρασία έλαβε χώρα στη Ζάκυνθο,όπως είχε προαγγελθεί. Αγοράστηκαν από τον Όττο Βάγκνερ για λογαριασμό του διαδόχου της Βαυαρίας Λουδοβίκου. Συντηρήθηκαν στη Ρώμη από τους Βάγκνερ και Τόρβαλτσεν και κατέληξαν στη γλυπτοθήκη του Μονάχου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου