"Άστραψε Φως'' - Διονύσιος Σολωμός

Ο ποιητικός λόγος του Διονύσιου Σολωμού είναι τεράστιος-και τα τεράστια μεγέθη τρομάζουν.Αξίζει όμως να τα πλησιάσει κανείς στο βαθμό που μπορεί και αντέχει,γιατί προσθέτουν στην διάνοιά του.
Τα ποιήματα του Διονύσιου Σολωμού,όταν τα αναγιγνώσκει κανείς έξω από μια διαδικασία διδακτική,προσφέρουν αισθητική ευδαιμονία,εφόσον μπορεί να περιπλανηθεί μέσα στους στίχους τους όπως επιθυμεί ο ίδιος.Υπάρχουν στο έργο του πάρα πολλά σημεία με νοηματική αυτοτέλεια και δυνατό γνωμικό χαρακτήρα που θα μπορούσε ο καθένας με τα δικά του κριτήρια ν'απομονώσει.

Έχουν γραφτεί και υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τον βίο και το έργο του εθνικού μας ποιητή ,γι'αυτό δεν θα επαναλάβω εδώ,ούτε θα υπερθεματίσω σχετικά,Θα καταθέσω μόνο ορισμένους στίχους του που  νιώθω πως κυριαρχούνται από θεϊκή έμπνευση.

''χρωματισμένη επρόβαλεν η μέρα
και δροσιά και γαλήνη εις τον αέρα''


''Δεν ακούγεται ούτε ένα κύμα
 Εις την έρμη ακρογιαλιά
Λες κι η θάλασσα κοιμάται
Μες στης γης την αγκαλιά''
             (Γαλήνη)
--------
"Γλυκά χαϊδεύει δροσερός της ευωδιάς αέρας
μ' ανάκουστους κελαηδισμούς και λιποθυμισμένους''




--------------------------------

''Στο χορό γλυκογυρίζουν
ωραία μάτια ερωτικά
κι εις την αύρα κυματίζουν
μαύρα ολόχρυσα μαλλιά''


----------
''Πάλι μου ξίπασε τ'αυτί,γλυκιάς φωνής αγέρας,
κι έπλασε τ'άστρο τ'ουρανού και τ'άστρο της ημέρας''


--------------
''Νεράκι π'αηδονολαλείς,αηδόνι είσαι και ψάλλεις ;''



------------------------
''Περβόλι ο δρόμος που πατείς κι'ο ήλιος μαγεμένος''



----------------------
Οι αγγέλοι την εγύρευαν,ν'ακούσουν τη μιλιά της
κι έπαιξε με το φως του ηλιού κι αυτός με τα μαλλιά της.''



--------------
"Λάμψιν έχει όλη φλογώδη
χείλος,μέτωπο ,οφθαλμός
φως στο χέρι,φως στο πόδι
κι όλα γύρω σου είναι φως''


------------
κι ως επίλογος



πέρα και μακριά από διδακτικές αναλύσεις και ρητορισμούς..
---
---αγγελική