Στα βάθη των αιώνων -τα πιο μακρινά -κρύβεται το ενδιαφέρον των ανθρώπων για τα καιρικά φαινόμενα.Τους μάγευε η βροχή,Της χάρισαν μύθους ,Στην δική μας,την ελληνική μυθολογία ο θεός Δίας ήταν ο υπεύθυνος για την εμφάνιση ή την απουσία της βροχής.Ο Θεόκριτος,ένας ποιητής της ελληνιστικής εποχής,είχε γράψει χαρακτηριστικά για τον Δία: πως''άλλοτε είναι καθαρός και άλλοτε βρέχει''
Κοντά στο ιερό του Λύκαιου Δία υπήρχε η πηγή ''Αγνώ''.'όπου ο ιερέας του ναού προσεύχονταν για την εμφάνιση βροχής,ενώ ταυτόχρονα ανακινούσε τα νερά της πηγής μ'ένα κλαδί βελανιδιάς.
Αν ο Δίας έμενε ικανοποιημένος από την τελετή,τότε πυκνά σύννεφα μαζεύονταν πάνω από την πηγή και η βροχή που έπεφτε πότιζε την ξεραμένη γη.
Είναι επίσης γνωστή η θυσία που έκανε ο Αιακός στον Πανελλήνιο Δία της Αίγινας,που τον επικαλέστηκε για να σταματήσει η μεγάλη ξηρασία.Ο θεός είχε δεχτεί την θυσία κι έστειλε βροχή.Για τον λόγο αυτό οι Αθηναίοι τα σύννεφα που ερχόταν από την Αίγινα τα θεωρούσαν σύννεφα βροχής,
-ας αναφερθεί πως ο Αιακός ήταν γιος του Δία και της Αίγινας,η οποία ήταν Νύμφη-η ομορφότερη από τις κόρες του ποταμού θεού Ασωπού.-
Ο Δίας εντοπίζεται και στον μύθο με την χρυσή βροχή και την Δανάη .Η Δανάη ήταν το μοναχοπαίδι του βασιλιά του Άργους Ακρίσιου και της Ευρυδίκης-κόρης του Λακεδαίμονα.
Ο βασιλιάς Ακρίσιος είχε λάβει χρησμό,σύμφωνα με τον οποίο θα τον σκότωνε ο εγγονός του.Γι'αυτό κλείδωσε την κόρη του μαζί με την τροφό της σε μια υπόγεια φυλακή και στους τοίχους τοποθέτησε μεταλλικές πλάκες, Ο Δίας όμως που ερωτεύτηκε την Δανάη,μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή και εισχώρησε στη φυλακή της ,Από αυτήν την ένωση γεννήθηκε ο ημίθεος Περσέας.
Πίνακας του Jan Mabuse (1527) Παλαιά Πινακοθήκη Μονάχου)
Είναι επίσης γνωστός ο μύθος του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα-σύμφωνα με τον οποίο την εποχή που βασίλευε ο Δευκαλίων ,ο Δίας εξοργισμένος από την κακία και την διαφθορά των ανθρώπων αποφάσισε ν'αφανίσει την γενιά των ανθρώπων,στέλνοντας έναν ισχυρό κατακλυσμό,από τον οποίο φρόντισε να σωθούν μόνο ο δίκαιος βασιλιάς κι η γυναίκα του Πύρρα.
Άλλες θεότητες που συνδέονται με την βροχή -και αναφέρονται ήδη στον Όμηρο -ήταν οι Υάδες,που ήταν αδελφές.Κατά την επικρατέστερη εκδοχή ήταν κόρες της Πλειόνης και του Άτλαντα.Είχαν κι έναν αδελφό,τον Ύα.Μια μέρα ο Ύας σκοτώθηκε στο κυνήγι.Οι αδερφές του έκλαιγαν απαρηγόρητες και ο Δίας τις λυπήθηκε και τις μετέτρεψε σε σμήνος αστεριών στον αστερισμό του Ταύρου.Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν παρατηρήσει πως κάθε φορά που ο αστερισμός τους διακρίνονταν στον ουρανό,ερχόταν βροχή.Ας σημειώσουμε ότι το όνομα Υάδες προέρχεται από το ρήμα ''ύω''=βρέχω Επομένως και η ετυμολογία τους μαρτυρεί την αλήθεια τους,
Οι Υάδες εμφανίζονται στον νυχτερινό ουρανό τον Σεπτέμβριο ,όταν έχουμε και τα πρωτοβρόχια.,τις καιρικές μεταβολές και τις θαλασσινές τρικυμίες,
-----αγγελική----
Κοντά στο ιερό του Λύκαιου Δία υπήρχε η πηγή ''Αγνώ''.'όπου ο ιερέας του ναού προσεύχονταν για την εμφάνιση βροχής,ενώ ταυτόχρονα ανακινούσε τα νερά της πηγής μ'ένα κλαδί βελανιδιάς.
Αν ο Δίας έμενε ικανοποιημένος από την τελετή,τότε πυκνά σύννεφα μαζεύονταν πάνω από την πηγή και η βροχή που έπεφτε πότιζε την ξεραμένη γη.
Είναι επίσης γνωστή η θυσία που έκανε ο Αιακός στον Πανελλήνιο Δία της Αίγινας,που τον επικαλέστηκε για να σταματήσει η μεγάλη ξηρασία.Ο θεός είχε δεχτεί την θυσία κι έστειλε βροχή.Για τον λόγο αυτό οι Αθηναίοι τα σύννεφα που ερχόταν από την Αίγινα τα θεωρούσαν σύννεφα βροχής,
-ας αναφερθεί πως ο Αιακός ήταν γιος του Δία και της Αίγινας,η οποία ήταν Νύμφη-η ομορφότερη από τις κόρες του ποταμού θεού Ασωπού.-
Ο Δίας εντοπίζεται και στον μύθο με την χρυσή βροχή και την Δανάη .Η Δανάη ήταν το μοναχοπαίδι του βασιλιά του Άργους Ακρίσιου και της Ευρυδίκης-κόρης του Λακεδαίμονα.
Ο βασιλιάς Ακρίσιος είχε λάβει χρησμό,σύμφωνα με τον οποίο θα τον σκότωνε ο εγγονός του.Γι'αυτό κλείδωσε την κόρη του μαζί με την τροφό της σε μια υπόγεια φυλακή και στους τοίχους τοποθέτησε μεταλλικές πλάκες, Ο Δίας όμως που ερωτεύτηκε την Δανάη,μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή και εισχώρησε στη φυλακή της ,Από αυτήν την ένωση γεννήθηκε ο ημίθεος Περσέας.
Πίνακας του Jan Mabuse (1527) Παλαιά Πινακοθήκη Μονάχου)
Είναι επίσης γνωστός ο μύθος του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα-σύμφωνα με τον οποίο την εποχή που βασίλευε ο Δευκαλίων ,ο Δίας εξοργισμένος από την κακία και την διαφθορά των ανθρώπων αποφάσισε ν'αφανίσει την γενιά των ανθρώπων,στέλνοντας έναν ισχυρό κατακλυσμό,από τον οποίο φρόντισε να σωθούν μόνο ο δίκαιος βασιλιάς κι η γυναίκα του Πύρρα.
Άλλες θεότητες που συνδέονται με την βροχή -και αναφέρονται ήδη στον Όμηρο -ήταν οι Υάδες,που ήταν αδελφές.Κατά την επικρατέστερη εκδοχή ήταν κόρες της Πλειόνης και του Άτλαντα.Είχαν κι έναν αδελφό,τον Ύα.Μια μέρα ο Ύας σκοτώθηκε στο κυνήγι.Οι αδερφές του έκλαιγαν απαρηγόρητες και ο Δίας τις λυπήθηκε και τις μετέτρεψε σε σμήνος αστεριών στον αστερισμό του Ταύρου.Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν παρατηρήσει πως κάθε φορά που ο αστερισμός τους διακρίνονταν στον ουρανό,ερχόταν βροχή.Ας σημειώσουμε ότι το όνομα Υάδες προέρχεται από το ρήμα ''ύω''=βρέχω Επομένως και η ετυμολογία τους μαρτυρεί την αλήθεια τους,
Οι Υάδες εμφανίζονται στον νυχτερινό ουρανό τον Σεπτέμβριο ,όταν έχουμε και τα πρωτοβρόχια.,τις καιρικές μεταβολές και τις θαλασσινές τρικυμίες,
-----αγγελική----
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου