Το 1799,έτος που ο λόρδος Έλγιν διρίστηκε πληρεξούσιος πρέσβης της αυτού μεγαλειότητας στην Οθωμανική Πύλη ,έτυχε να συναναστρέφεται τακτικά με τον κύριο Χάρρισσον, έναν ιδιαίτερα φημισμένο αρχιτέκτονα στη δυτική Αγγλία ,ο οποίος είχε παρουσιάσει εκεί ποικίλα και πολύ λαμπρά δείγματα της επαγγελματικής του δεινότητας ,ιδίως σε ένα δημόσιο κτίριο ελληνκής αρχιτεκτονικής σττο Τσέστερ. Ο κύριος Χάρρισσον εξάλλου είχε κάνει πολυετείς σπουδές στη Ρώμη. Γι'αυτό ο λόρδος Έλγιν τον συμβουλεύτηκε για τα ενδεχόμνα οφέλη του από την τέχνη της Ελλάδας,σε περίπτωση που θα βρισκόταν η δυνατότητα να μελετηθούν επακριβώς η αρχιτεκτονική και η γλυπτική της αρχαίας Ελλάδας. Ο κύριος Χάρρισσον είχε την πεποίθηση πως μολονότι υπήρχαν ακριβείς μετρήσεις των κτιρίων της Αθήνας, ένας νέος καλλιτέχνης ποτέ δεν θα μπορούσε να σχηματίσει εικόνα των λεπτομερειών,των συνδυασμών και της γενικής αίσθησης ,χωρίς να έχει μπροστά του μια απτή αναπαράστασή τους,όπως μόνο τα εκμαγεία μπορούν να προσφέρουν Αυτή η άποψη αποτέλεσε το κίνητρο για τις επιδιώξεις του λόρδου Έλγιν στην Ελλάδα. Σκέφτηκε πως έπρεπε να επωφεληθεί από τις οποιεσδήποτε ευνοϊκές συνθήκες θα μπορούσε να του προσφέρει η ιδιότητά του ως πρεσβευτή .Θα έπρεπε βέβαια να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο γλύπτες,αλλά και αρχιτέκτονες και σχεδιαστές για να περισώσουν από τη λήθη ,με κάθε διεξοδική σχολαστικότητα,όσα αρχιτεκτονικής και γλυπτικής είχαν διασωθεί από τις καταστροφές του χρόνου και τους βανδαλισμούς των κατακτητών. Πρότεινε στην κυβέρνηση της αυτού μεγαλειότητας να στείλει επιτόπου διάσημους Άγγλους καλλιτέχνες ,άξιους να συγκεντρώσουν αυτές τις πληροφορίες.Οι υπουργοί όμως αρνήθηκαν να ασχοληθούν με αυτήν την υπόθεση.Τότε ο λόρδος αποφάσισε να προσλάβει με δικά του έξοδα κάποιους από τους καλλιτέχνες, Η αμοιβή για την εργασία τους ξεπερνούσε όμως κατά πολύ τις δυνατότητές του. Ωστόσο ,όταν έφτασε στην Σικελία είχε την μεγάλη τύχη να πείσει τον Τίττα Λουζιέρι ώστε ν'αναλάβει την εκτέλση του σχεδίου του.Ο Λουζίέρι είχε βαθιά γνώση των τεχνών,απεριόριση καλαισθησία ,και την πιο σχολαστική ακρίβεια στην αντιγραφή οποιουδήποτε θέματος επρόκειτο ν'αναλάβει. Προσέλαβε τους πιο διάσημους formatori,οι οποίοι θα κατασκεύαζαν matreformi (μήτρες) για τα εκμαγεία-όπως επίσης τον σινιόρ Μπαλέστρα ,τον πρώτο αρχιτέκτονα του τόπου,και τον Ιττάρ,έναν νέο άνδρα με μεγάλο ταλέντο,οι οποίοι θ'αναλάμβαναν το αρχιτεκτονικό μέρος του σχεδιίου- και τέλος κάποιον Τεοντόρε,έναν Κλμούκο,ο οποίος είχε διακριθεί στη Ρώμη για την δεξιοτεχνία του ως σχεδιαστή. Ο λόρδος Έλγιν απέσπασε από την τουρκική κυβέρνηση την άδεια να εγκαταστήσει αυτούς τους έξι καλλιτέχνες στην Αθήνα,όπου και έφεραν εις πέρας τις εργασίες σε διάρκεια τριών ετών,με την επιτήρηση του Λουζιέρι. Τελικά το σχέδιο του Έλγιν πραγματοποιήθηκε από κάθε άποψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου