Η ομορφιά του δωρικού κίονα βρίσκεται στην μνημειακή του απλότητα. Γεννήθηκε στο Άργος και στην Κόρινθο που ήταν δυο σημαντικά δωρικά κέντρα τέχνης κατά την γεωμετρική εποχή του 8ου π.Χ.αιώνα. Είναι λογικό που δεν έχουμε αρχιτεκτονικά κατάλοιπα από μια τόσο πρώιμη εποχή. Εξάλλου για την κατασκευή τους πρέπει να είχε χρησιμοποιηθεί μάλλον το ξύλο. Για παράδειγμα, σχετικά με τον ναό της Ήρας στην Ολυμπία, που θεωρείται ένας από τους αρχαιότερους δωρικούς ναούς, ο Παυσανίας αναφέρει πω είχε δει ανάμεσα στους λίθινους κι έναν ξύλινο κίονα. Προφανώς οι ξύλινοι κίονες αντικαταστάοηκαν σταδιακά με λίθινους.
Κύριο χαρακτηριστικό των δωρικών κιόνων είναι το ότι δεν έχουν βάση, αλλά στηρίζονται απευθείας πάνω στον στυλοβάτη. Ένα σημαντικό και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι επίσης ότι οι ραβδώσεις τους είναι αιχμηρές.
Το λιτό κιονόκρανο αποτελείται από δύο μέρη: τον έχινο και τον άβακα. Ο άβακας είναι το ανώτερο σημείο του κίονα με τετράγωνη κάτοψη, πάνω στο οποίο στηρίζεται το επιστύλιο.Ο έχινος βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον άβακα και φροντίζει την ομαλή μετάβαση προς τον κυρίως κίονα.
Στα δωρικά κτίρια ο θριγός αποτελείται από δυο μέρη:το επιστύλιο και την δωρική ζωφόρο..Το επιστήλιο είναι εκείνη η ταινία που βρίσκεται ακριβώς επάνω από τους κίονες. Από αυτό λείπουν τα διακοσμητικά στοιχεία. Ίσως να βρίσκονται κάποια λίγα στο πάνω άκρο του,αυτά όμως αποτελούν συνέχεια των τριγλύφων που υπάρχουν ακριβώς από πάνω,δηλαδή στη ζωφόρο.
Στην δωρική ζωφόρο υπάρχει μια συνεχής εναλλαγή από τρίγλυφα και μετόπες. Τα τίγλυφα είναι τρία κάθετα λαξεύματα στο μάρμαρο.Υπάρχουν για να θυμίζουν τα ξύλινα δοκάρια που στέγαζαν κάποτε τους αρχαίους ναούς. Γι'αυτό,κάτω από αυτά υπήρχαν απομιμήσεις καρφιών που συγκρατούσαν κάποτες τις ξύλινες δοκούς. Αυτές οι απομιμήσεις ονομάζονται σταγόνες,
Οι μετόπες ανάμεσα στατρίγλυφα άλλες φορές ήταν απλές και άλλες φορές είχαν γραπές ή ανάγλυφες παραστάασεις,
Αξίζει να επισημάνουμε πως τα τρίγλυφα ήταν βαμμένα γαλανά,ενώ οι μετόπες κόκκινες.
Κύριο χαρακτηριστικό των δωρικών κιόνων είναι το ότι δεν έχουν βάση, αλλά στηρίζονται απευθείας πάνω στον στυλοβάτη. Ένα σημαντικό και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι επίσης ότι οι ραβδώσεις τους είναι αιχμηρές.
Το λιτό κιονόκρανο αποτελείται από δύο μέρη: τον έχινο και τον άβακα. Ο άβακας είναι το ανώτερο σημείο του κίονα με τετράγωνη κάτοψη, πάνω στο οποίο στηρίζεται το επιστύλιο.Ο έχινος βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον άβακα και φροντίζει την ομαλή μετάβαση προς τον κυρίως κίονα.
Στα δωρικά κτίρια ο θριγός αποτελείται από δυο μέρη:το επιστύλιο και την δωρική ζωφόρο..Το επιστήλιο είναι εκείνη η ταινία που βρίσκεται ακριβώς επάνω από τους κίονες. Από αυτό λείπουν τα διακοσμητικά στοιχεία. Ίσως να βρίσκονται κάποια λίγα στο πάνω άκρο του,αυτά όμως αποτελούν συνέχεια των τριγλύφων που υπάρχουν ακριβώς από πάνω,δηλαδή στη ζωφόρο.
Στην δωρική ζωφόρο υπάρχει μια συνεχής εναλλαγή από τρίγλυφα και μετόπες. Τα τίγλυφα είναι τρία κάθετα λαξεύματα στο μάρμαρο.Υπάρχουν για να θυμίζουν τα ξύλινα δοκάρια που στέγαζαν κάποτε τους αρχαίους ναούς. Γι'αυτό,κάτω από αυτά υπήρχαν απομιμήσεις καρφιών που συγκρατούσαν κάποτες τις ξύλινες δοκούς. Αυτές οι απομιμήσεις ονομάζονται σταγόνες,
Οι μετόπες ανάμεσα στατρίγλυφα άλλες φορές ήταν απλές και άλλες φορές είχαν γραπές ή ανάγλυφες παραστάασεις,
Αξίζει να επισημάνουμε πως τα τρίγλυφα ήταν βαμμένα γαλανά,ενώ οι μετόπες κόκκινες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου