Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020

Η ΜΙΝΘΑ - ΜΙΝΘΗ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΑ

 Ας κάνουμε λοπόν πάλι δικό μας και τωρινό έναν αρχαίο διαχρονικό μύθο. Αρχικά θα μεταφερθούμε στην περιοχή όπου διαδραματίστηκέ εκείνη η πρωτοϊστορική περιπέτεια . Βρισκόμαστε σ'ένα πανάρχαιο ελληνικό κράτος στην περιοχή της Τριφυλίας. Τα όριά του τ'αποτελούν τρεις ποταμοί : στα βόρεια ο Αλφειός,στα νότια η Νέδα και στ'ανατολικά ο ποταμός Διάγων . Να συμπληρώσω, πως η ονομασία Τριφυλία προέκυψε απ' τα τρία ελληνικά φύλα ,που το συνέστησαν : τους Καύκωνες ,τους Μινύες και τους Ηλείους. Επίσης , πως η περιοχή απολάμβανε την ανεξαρτησία της μέχρι τον Β' Μεσσηνιακό πόλεμο ,όταν -δυστυχώς-  πέρασε στα χέρια των Σπαρτιατών, οι οποίοι αργότερα την παραχώρησαν στους Ηλείους.

 Σύμφωνα με την κωδικοποιημένη αλήθεια του Μύθου, στην περιοχή ζούσε η Τιτανίδα θεά Μίνθη ή Μίνθα (το -α στις καταλήξεις είναι πάντα της δωρικής εκδοχής).  Ήταν κόρη του χθόνιου Τιτάνα θεού Κωκυτού. Μια υπόγεια ποτάμια ομορφιά που το μυστήριο κι η σοφία της την έκαναν ασυναγώνιστη. Την ερωτεύτηκε βαθιά ο θεός Άδης. Εγώ θαρρώ, πως ένιωθε ότι η ψυχή της ήταν αρχέγονη και γεμάτη με ιδεατές γνώσεις ,όπως και η δική του εξάλλου. Ήταν ένας μεγάλος έρωτας, μ'όλα τα γνωρίσματα του χιλιόχρονου Κρόνιου Πολιτισμού. Μόνο που οι εποχές είχαν αλλάξει. Πάντα αλλάζουν άλλωστε. Οι νέοι θεοί, οι θεοί του Ολύμπου ήθελαν την Περσεφόνη στο πλευρό του. Ο Κωδικοποιημένος Μύθος αναφέρει σε μια εκδοχή του, πως η Περσεφόνη για την εκδικηθεί την πάτησε , μέχρι που έλιωσε το σώμα της -κι έπειτα ο θεός Άδης τη μετέτρεψε στο αρωματικό φυτό. Εγώ θαρρώ πως η Περσεφόνη την αφομοίωσε με τον τρόπο που είχαν όλοι οι νέοι θεοί ν'αφομοιώνουν τις τιτανικές ιδιότητες των προγενέστερων Αρχέγονων Δυνάμεων. Και το άρωμα που έμεινε απ'αυτη την μοιραία πράξη ,εγώ δεν νομίζω πως της το έδωσε ο Άδης θεός. Ήταν ένα δώρο μεγαλείου της ίδιας της Μίνθας . Άφησε με δική της βούληση το άρωμά της για να ξορκίζει το κακό απ'τον συχνά δύσοσμο και φρικτά σκοτεινό κόσμο. (και μέσα απ'αυτή τη θεώρήσή μου έχω διαμορφώσει την ειδική μου πίστη για τ' Αρώματα- άλλη κουβέντα ετούτη--).

Απ' το βουνό Μίνθη που υπάρχει στην περιοχή και φέρει  τ'όνομα της Ναϊάδας Τιτανίδας Νύμφης πηγάζει ο ποταμός Διάγων , που εκβάλλει πιο πέρα ,στον ποταμό Αλφειό. Απ'την ονομασία του θα μπορούσε κάποιος να εννοήσει, πως τα νερά του διάγουν -δηλαδή μεταφέρουν διαμέσω του κάτω κόσμου- τα δικά τους μηνύματα στην άλλη ποτάμια όχθη της περιοχής. Εξάλλου θά'πρεπε να προκαλεί κατάπληξη που σε απόσταση 17 χιλιομέτρων απ'το βουνό Μίνθη ,δίπλα στις όχθες του Αλφειού, εντοπίζεται εκτεταμένο νεκροταφείο, μέσα στ'οποίο υπάρχει μια κατασκευή λατρευτικού χαρακτήρα-προφανώς ένα νεμρομαντείο. Επίσης , στην κορυφή της Μίνθης ,σε ύψος 1221 μέτρων βρέθηκαν (το 2010) τα θεμέλια ενός κτίσματος, του οποίου  η κάθε πλευρά  φτάνει τα 8 μέτρα . Πάνω σ'αυτά κτίστηκε έπειτα ένας βυζαντινός ναός. Όμως στο βάθος ανασαίνει ακόμα ένα ιερό κορυφής, στον Πλούτωνα θεό δοσμένο.
Σίγουρα ο Πλούτωνας- Άδης είχε αγαπήσει πολύ την Μίνθα του. Θαρρώ πως θα της είχε εξομολογηθεί σε κάποια τρυφερή στιγμή πως ήταν για 'κείνον όλος ο κόσμος . Έστω..ο Κάτω Κόσμος-αυτός του αναλογεί. Βέβαια η Ανάγκη (μέγιστη δύναμη) πήρε την Ττανίδα αγαπημένη του μακριά απ'την ζωή του και τον κόσμο του. Όμως έμεινε για πάντα στα όνειρά του. Γιατί -θαρρώ- κοιμάται κι ο Πλούτων κάπιοες στιγμές . Κι είναι αυτές ακριβώς οι μυστικές οι στιγμές που οι άνθρωποι εμπνέονται έργα σπουδαία μέσα σε μια ιερή νηφάλια μέθη από άρωμα μέντας. Και τα έργα αυτά -αν ολοκληρωθούν και γεννηθούν -τον νικούν τον μεθυσμένο Άδη και γίνονται αθάνατα. Ναι πιστεύω πως την κάνει αυτή την παραχώρηση ο Πλούτωνας, στη Μνήμη του μεγάλου έρωτά του.
 Επιλογικά ν'αναφέρω πως στην αίθουσα των Σφιγγών στις Μυκήνες ανασκάφηκε μια πινακίδα με κατάλογο μυρωδικών...σέλινο, κόλιανδρος, κύμινο,μάραθο, σουσάμι και ...μέντα.
Φιλότηητα !
amgiemin
 ( Αγγελική Μουστάκου)
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου